Dag 16 en 17 Nashville-Tupelo

Dag16 en 17

We verbleven 2 nachten in Nashville zo konden we gisteren een volle dag spenderen in deze stad. Dit is de hoofdstad van de country maar hier zijn ook andere muziekgeschiedenissen geschreven. Dit doen ze heel uitgebreid uit de doeken in The country music hall of fame , waar je het prille begin kan zien en horen hoe country en andere verwante muziekgenres zoals bluegrass en blues zijn ontstaan. In dit museum deden we de audiotour zodat we toch konden volgen en beter begrijpen waar de tentoongestelde voorwerpen en filmpjes over gingen.

 Na bijna 2 uur moesten we naar een afgesproken plaats gaan waar een gids ons meenam met een busje om de beroemde RCA studios te gaan bezoeken. Intussen was er een wolkbreuk boven Nashville uitgebroken en waren we wat blij dat we in dat busje zaten. RCA studio B ligt een eindje buiten het centrum waar er meer muziekstudios bij elkaar lagen maar deze was toch wel de beroemdste. Heel groot is ze niet maar hier werden wel wereldhits gemaakt en was heel belangrijk voor de muziekgeschiedenis. Namen zoals Dolly Parton, Roy Orbison,The Everly brothers en natuurlijk Elvis Presley waren hier vaste gasten . Deze laatste heeft  studio B heel bekend gemaakt door hier zijn liedjes op te nemen doordat de studio zo een goede akoestiek had . Toen Elvis zijn liedje 'are you lonesome tonight' opnam moest van hem al het licht uit omdat hij geen goed gevoel had bij het vele licht. Dit gaf een hele speciale sfeer waardoor hij en zijn muzikanten het liedje maar 1 maal moesten  spelen want de opname was al onmiddellijk perfect. De dag nadat Elvis stierf op 16 augustus 1977 werd studio B gesloten maar dit was toeval en had niks met de dood van The King te maken. De tijd gaat hier supersnel want toen we weer met het busje aan het museum terugkwamen was het al in de late namiddag. 

We wandelden nog eens over Broadway,de straat met de vele bars waar er al op verschillende plaatsen optredens waren. 

Op onze reis hadden we nog niet veel shoppingmalls tegengekomen en op een 7-tal kilometer van ons hotel was er eentje dus reden we daar nog naar toe. 1 dollar is tegenwoordig rond de 90 eurocent waard dus echt voordelig is het niet voor ons tegenover 10 jaar geleden ,maar sommige dingen zijn voor ons Europeanen toch nog interessanter om te kopen bijvoorbeeld een jeans of een merk als Tommy Hilfigger. Nadat we een beetje geshopt hadden gingen we nog iets eten in een restaurant met een reuze aquarium. Terwijl bij ons een eigenaar van een restaurant al blij zou zijn met eentje van een tweetal meter was deze aquarium zo hoog als het plafond en misschien wel 15 meter lang of nog langer , we hebben het niet gemeten ;-) Big bigger biggest is in Amerika nog altijd van toepassing. :-) Deze morgen na ons ontbijt reden we nog eventjes terug naar het shoppingcenter om iets te kopen dat we deze week misschien niet meer tegen gaan komen.

 Daarna begonnen we aan onze rit naar Tupelo over de Natchez trace parkway , een oude route die 444 mijl lang is maar waar wij 'maar' een 300 kilometer van hebben afgelegd en wij zo 3 staten doen op 1 dag. Het is een mooie glooiende weg door  bossen met regelmatig haltes aan o.a. watervallen, mooie vergezichten en een paar rivieren die je moet oversteken op lange bruggen, het leken soms wel schilderijen waar we door reden.

 Onderweg zijn we eventjes van de route afgeweken en het dorpje Collinwood ingereden. Het is een zakdoek groot maar ze hebben zelfs een visitors center en toen we binnengingen werden we hartelijk ontvangen door 2 gepensioneerde mannen die vroegen waar wij vandaan kwamen. Toen we zeiden dat we uit België kwamen was hun eerste reactie dat wij geen eigen taal hadden en dat er  ook geen chemische industrie was. Wel raar om dat te horen als je weet dat de Antwerpse haven met zijn fabrieken bijna in onze hof liggen en Peter onze dagelijkse  boterham verdient door de chemie. 

In de late namiddag kwamen we aan in Tupelo en reden we naar Het geboortehuis van Elvis Presley. Het huisje zelf is erg klein want zijn ouders hadden het in die tijd niet al te breed maar nu is er een museum,een kerkje,een souvenirwinkeltje en een standbeeld boven op de heuvel.

 Om het huisje te bezoeken aan de binnenkant waren we net te laat dus wandelden we wat rond en kwamen zo ook aan het standbeeld van een jonge Elvis van 11 jaar met achter hem een beeld van een volwassen Elvis met glitterpak aan.

Toen we de trappen tot boven op de heuvel hadden genomen sprak een man ons aan en begon spontaan te vertellen over het beeld en wat de bedoeling was van het wandelpad naar boven. Het stelde het leven voor van Elvis met hindernissen (de trappen) en goede periodes (de vlakke weg) ,hoe moeilijk hij het heeft gehad om van arme jongen op te klimmen naar de wereldster die hij geworden was. 

De man vertelde met veel kennis van zaken alsof hij het beeld zelf gemaakt zou hebben, de beeldhouwer is echter een Nederlander nl Michiel Vandersommen en het beeld is pas op 8 augustus jl. onthuld. Misschien was onze onbekende verteller wel een bekende man in Tupelo ,maar dat zullen we waarschijnlijk nooit weten. 
Na ons bezoek aan deze toch wel historische plek reden we naar het hotel ,zetten onze bagage op de kamer en gingen nog snel iets eten om daarna een rustige avond te hebben want de vermoeidheid begint door te wegen.