Dit gaat weer een updatje van 2 dagen worden want we hebben hier echt wel tijd te kort.
Na het ontbijt reden we dinsdag naar Cherokee,een stadje in North Carolina aan de andere kant van de Great Smoky Mountains waardoor we een ritje van ongeveer 60 kilometer door de bergen moesten doen. Onderweg zijn we nog verschillende keren gestopt ,waaronder bij de grens van de staten Tennessee en North Carolina ,waar ook enkele bussen met gepensioneerden halt hielden. Door die drukte kreeg je echter geen kans om een fatsoenlijke foto te nemen want iedereen moest wel op de foto met het bord van de staatsgrens.
Onze volgende stop was Clingmans Dome, een uitkijktoren vanwaar je een prachtig zicht hebt en tevens het hoogste punt van het nationaal park. Op de parking konden we nog net een vrij plaatsje versieren want net als maandag in Cades Cove was het hier ook weer pokkedruk. Om tot bij de toren te geraken was het nog een flinke wandeling bergop maar die kuitenbijter maakte het mooi uitzicht dubbel en dik waard.
De afstand tussen onze 2 hotels was niet zo ver en daardoor kwamen we er in de namiddag al aan. Ons hotel lag pal in het centrum en daardoor moesten we niet ver wandelen om de parade te zien voorbijkomen . Vanaf vandaag waren er allerlei festiviteiten georganiseerd door de Cherokee indianen en deze stoet was de opening ervan. Het was o.a. een voorstelling van allerlei jongedames die meededen aan Misswedstrijden , fanfares en diverse plaatselijke verenigingen die liepen of reden in de parade.
Cherokee is een stad in een indianenreservaat ,hier gelden dan ook de regels van de Cherokee en dat zie je aan de eigen politie en ziekenwagens.
Na de parade gingen we naar een restaurant dat , uiteraard in dit gebied, uitgebaad werd door Cherokees en waar je de traditionele keuken kon eten. Wij kozen allebei voor een Fryebread taco wat een soort hele dikke pannekoek is met de smaak van smoutebollen en die belegd is met chili,kaas,sla, tomaat en zure room, erg lekker maar je moet er een stevige maag voor hebben.
Dezelfde avond was er ook nog de Indian Fair met een tentoonstelling over de Cherokees,een misswedstrijd voor de jonge indianenmeisjes in klederdracht,dansgroepen en natuurlijk de kermis. Je kon deze kermis het beste vergelijken zoals in de film Grease met nog steeds dezelfde attracties van uit de jaren 50 /60. In onze ogen waren de botsauto's en paardenmolens ouderwets maar het had wel zijn charme, ik verwachtte elk moment Sandy en Danny uit Grease tegen te komen, de muziek bracht in ieder geval wel de sfeer.
Vandaag hadden we een redelijk lange rit voor de boeg omdat we eerder in de week onze route gewijzigd hadden door het slechte weer in de streek. Toen we deze morgen vertrokken was het amper 13 graden en bewolkt maar nu gaat het steeds zuidelijker dus hopelijk ook naar beter weer. We passeerden de Fontanadam en reden verder langs smalle ,bochtige bergwegen naar het begin van de Tail of the dragon. Deze scenic route is bekend voor zijn 311 bochten over een afstand van maar 11 mijl en die beroemd en berucht is onder de motorrijders en raceduivels. Onderweg stonden een paar fotografen om van elke passant een foto te nemen als herinnering dat ze de Tail of the dragon 'overleefd' hebben.
Na deze indrukwekkende rit hadden we nog wat kilometerkes te bollen over normale wegen naar ons volgende hotel en toen we hier aankwamen zijn we nog iets gaan eten in een restaurantje dat vroeger gebruikt werd als gevangenis. En nee , ze hebben ons daar niet opgesloten want we konden daarna netjes naar ons hotel teruggaan. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten