Donderdag zou een vrij alcoholische dag worden met 2 bezoeken aan whiskeystokerijen . De eerste ligt zo een 20 kilometer van ons hotel en is de bekendste en grootste producent van het gouden goedje. Jack Daniel's ligt in het stadje Lynchburg en is snel gevonden want er is maar 1 grote straat en daar ligt ook de start van de tour. We hadden geluk want we konden gelijk met de tour beginnen onder begeleiding van een gids die het allemaal sappig kon uitleggen, maar je moest wel goed luisteren want ze had een zwaar zuiders accent. We moesten een eindje met een busje rijden want de stokerij lag wat buiten het stadje. Hier vertelde ze hoe het water uit de bron tot whiskey werd gemaakt en de geschiedenis van hoe de persoon Jack Daniel het hier allemaal heeft opgericht. De gebouwen mochten we niet binnen want er waren grote onderhoudswerken aan de gang.Het proces van distilleren hebben we dus niet gezien maar ze vertelde wel dat de vloeistof in zijn beginfase door een dikke laag houtskool moet druppelen en die houtskool werd ook door henzelf gemaakt.
Op het einde van het bezoek kregen we nog 4 soorten om te proeven omdat wij de tastingtour hadden ,maar geen 1 werd door Peter goedgekeurd. Aan ons hebben ze dan ook niks verdiend toen we door de 'verplichte' wandeling door de shop deden.
Nog eens een 20 kilometer verder lag op onze route nog een whiskystokerij en die had de naam George Dickel. Dit was iets helemaal anders ,deze stokerij lag helemaal tussen de heuvels en niet zo makkelijk te vinden en veel kleiner dan Jack Daniel's. Toen we er aankwamen moesten we een half uurtje wachten want er was juist een groepje vertrokken . We hadden geluk want er kwam niemand anders opdagen en kregen dus een privé rondleiding. Het grote verschil met de vorige toer was dat je nu wel het hele proces van whisky maken kon bekijken ,want de gids nam ons mee langs alle ketels en vaten waar de drank lag opgeslagen. Deze whisky kon men meer vergelijken met een Schotse whisky dan de Jack Daniel's, waar niet veel reuk of smaak aan was. Dit bezoek was ook veel aangenamer en uiteraard persoonlijker maar hij vroeg ons om geen foto's binnen nemen,wat we uiteraard respecteerden.
We hadden nog een ritje van 150 km voor de boeg naar Nashville maar onze gps stuurde ons helemaal langs kleine wegen , heel mooi allemaal maar ons geduld heeft ook grenzen toen ze ons een weggetje opstuurde met diepe putten en groeven. Terug draaien was de boodschap, en na wat instellingen in onze gps te hebben verzet ging het wat vlotter, want aan dit tempo zou het avond zijn vooraleer we in ons hotel zouden zijn.
Ons hotel was een 10 kilometer uit het centrum van de stad gelegen en aangezien dat geen verre afstand is reden we 's avonds nog naar downtown. DE straat van Nasville is Broadway en hier is het middelpunt van het uitgaansleven. De ene bar na de andere met allemaal live bands die er kwamen optreden. Het was er gezellig druk met allemaal over enthousiaste feestvierders zoals ze alleen in Amerika kunnen zijn,allee dat vinden wij toch als nuchtere Belgen. ;-)
We hadden nog niet veel gegeten vandaag en daardoor zochten we een redelijk rustig plekje boven op een terras waar je een mooi uitzicht had over de drukke straat beneden ons. Na het eten reden we terug naar ons hotel want de vermoeidheid begint hier serieus toe te slagen na al 2 weken hier rond te reizen.
Wat zijn jullie toch echte avonturiers, ik bewonder jullie. Groetjes.
BeantwoordenVerwijderen