Onze derde dag van huis en we hebben toch nog wat last van het tijdsverschil want om half 6 waren we allebei weer klaarwakker, alhoewel dit eerder voor Peter zal tellen dan voor mij omdat ik thuis ook altijd een vroege vogel ben.
Peter heeft van die extra tijd gebruik gemaakt om een bezoekje te brengen aan de fitness van het hotel en is daar een half uurtje op de loopband sportief gaan doen.
Na het lekker ontbijt reden we weer richting Georgetown , omdat deze wijk in het District of Colombia ligt gingen we hier nog op zoek naar een geocache om onze statistieken aan te vullen. Een geocacher weet dat je per Amerikaanse staat je een cache vindt je dan een souvenier op je profiel krijgt en vermits Washington DC nog blanco was, was dit onze laatste kans om hier verandering in te brengen. Vlakbij de universiteit lag er eentje maar het duurde wel een tijdje vooraleer we die gevonden hadden maar het is ons toch gelukt. Wij blij natuurlijk :-)
 |
| universiteit van Georgetown |
Op ons gemakje reden we tot in Fredericksburg dat bekend staat voor de veldslagen in de buurt tussen de Noordelijken en Zuidelijken. Dit stadje heeft een mooi historic district zoals de Amerikanen dat zo mooi kunnen noemen. We aten een lichte lunch in een etablissement dat een combinatie was van sandwichbar en drugstore nl Goolricks farmacy. Niet denken dat we hier de mariuhana tussen onze boterham kregen maar een drugstore is in Amerika een gewone apotheek ,toch bleef het een rare combinatie om een sandwich tussen de pillekes en poederkes op te eten.
Iets buiten het stadje is er een whiskey distillery met de naam A. Smith Bowman en zij gaven rondleidingen in hun distilleerderij. We kwamen net op tijd om met een groep mee te gaan maar veel hield het niet in want het is geen groot bedrijf , zij verteldendat ze in totaal maar 850 vaten hebben. Als afsluiter kreeg je nog een degustatie van hun produkten met oa een gin,bourbon,rum en een soort likeur want ze brouwen niet enkel whiskey. De smaak en geur was nu niet erg om over naar huis te schrijven dus in Schotland moeten ze zeker niet vrezen voor concurrentie . http://www.asmithbowman.com/home.aspx
Na het bezoek gingen we nog op zoek naar de slagvelden van de burgeroorlog maar veel meer dan enkele kanonnen op een route, een wandelpad en een militaire begraafplaats was er niet te zien. Tegenover de slagvelden in Gettysburg was dit maar poverkes maar we weten ondertussen al wel dat de Amerikanen van iets kleins iets heel toeristisch kan maken.
Daarna ging het in rechte lijn naar Richmond naar ons volgend hotel. Ondertussen was het beginnen regenen dus veel meer dan een dichtbij gelegen shoppingmall bezoeken en gaan avondeten in een echte Amerikaanse Diner zat er voor de rest van de dag niet meer in. In deze typische Amerikaanse diner kon je van aan je tafel zelf een plaatje duwen op de juke box en met een beetje geduld werd dan jou liedje gespeeld. Je kon uit een heleboel nummers kiezen maar de meesten waren van de jaren 50 en 60 en het liedje dat hier zeker niet mag ontbreken is Grease van Franky Valley om helemaal in de sfeer te blijven.
http://www.silverdiner.com/
Hopelijk trekt morgen de regen weg als de wielrenners hier voor het wereldkampioenschap moeten rijden want dat maakt het wel een beetje frisser, alhoewel dat misschien voor onze landgenoten geen al te grote aanpassing zal vereisen in vergelijking met ons eigen Belgisch weertje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten